Paroles : M.Baris
Cau caminar longtemps sus un sendèr de tèrra,
Sautar hòrt de varats e traversar piadars,
Que cau longtemps cercar en abracar heuguèra
Abans de descobrir totun au lonh la amr.
Que cau caminar longtemps a travèrs la heyguèra
Tà trobar lo camin qui menha entà la mar…
Que cau devath la ploja e lo gran vent d’autan
Marchar lo cap baishat, las espatlas plegadas,
Atender que lo tòn caçat per l’arcolan
Hèsi plaça au cocuth end’enténer l’aubada.
Que cau plegar l’esquìa quan monta la tonida
Se vòn lhevar lo cap quan luseish l’arcolan…
E hòrt longtemps que cau, tristament, solitari,
Esperar maugrat tot e puish barrar los uelhs
Davant tan de malurs, davant tan de misèras,
S’un jorn vòn arribar a estar plan uròs.
Oc, que cau esperar, maugrat totas las guèrras
Que doman serà hèit d’autas causas que de plors !