O Païs aïmat, O Paï det men paï
En gazous en flous per abriu è per maï
Quin bounur qu’ey, ta Pascas de tournaï
Beàutas e doucous préciouse ta troubaï.
Aro queï ra primo
Dé péillo naouèro
Ra serro sublimo
Jas béstech entièro
Dés pès ara cimo.
Arat bosch en sus d’un brioulét trende quéi
Lèou à plaps à plaps bérdi qu’éi poujoun béi
J’esso houeillo naoua as permets dét souleï
E blanqui hailhas céridès arougencs.
Et pets prats paquétos
Jaounes crabarolos,
Primavèros drétos,
Benguen coumo holos
Béoué léï caoudeto.
Arros è lustrous sus éris sente plaï
Charmas dés caudets at councert tout beroï
Pés airès laugès è fresqui, et co dé béoutat è dé goï.
Jaï cado coumbano
D’éch arue bestido
Péra haouto lano
J’aï escampourido
Era buo gentian.
O païs aïmat, un boun cop establit
Ena moi demoro és dios enla ségui
Heira mio courrudo è sac caou hè souffrï
Enfi, près de qui aïma, sa Diou plats, mourï.