Quand arriba l’automne, qu’ei sovent ua pensada
De un sovier, qu’ei tostemps en eth còr
Qu’eiri maynay, e grand-paire per la passejada
Per bòsc e castanhières, pujhat sus eth sué coth.
Répic :
Ça’i dab jo petit Jacoulet
Que ban hè torra las castanhas
Ca’i dab jo quand serà la nuèit
Mainadou berojas castanhas
Ca’i dab jo petit Jacoulet
Que ban hè torra las castanhas
Ca’i dab jo quand serà la nuèit
Ca’i dab jo petit Jacoulet .
Qu’em sovien enquèra, veire eth paure grand-paire
Atisa lou huec en la chemenèia
E jo petit, en la auta de ma grand-maire
Coma un aouserou, qui s’adrom e souneja.
Quand eth mié còr s’avelha, qué guerdi la montanha
Uròs d’esta paisa dé la Bigorra
Qué pensi qué grands-parents i aura enquèra
Ta hè torra per plasé las castanhas.