Luis LLACH
Per darrer las montanhas
Dab la tristessa qui laura los camps,
Que hèi cançons de pena
Tà no pas desbrembar lo voste cant ;
E perque soi tan lonh
Se vos podi sentir aci de tras ?
Ai de tu, la mes malurosa, ai de tu.
Per darrer las montanhas
Tot’un que cantal o rossinhou
En cercar los mainats
Lo pibo que’s deshuelha en tot plorar
E se soi sense goi
Qu’ei d’estar panat deu vost’amor
Ai de tu, la mes malurosa, ai de tu.
Per darrer las montanhas
No veji pas lo mie destin,
Mes lo sue camin tort
Que nos va miar mes lonh que l’escur.
Adiu, terras aimadas,
Cantatz tà jo, vos voi sentir
Ai de tu, la mes malurosa, ai de tu.