L.Dera Bit-Jan d’Estiu
Au soum de la montanha, déu printemps à l’estiu,
Qu’escoti la companha, qui m’a dad lo Bon Diu,
La fidèla laudeta, qui vien cada maitin,
Leujèra é beroieta, cantar tot près d’aci.
Que canta tot lo dia, quan lo sorelh luzeh,
Deu hons deu cèu qu’espia, si l’aute auseth paresh,
O gaujosa laudeta, qu’as lo mès béroi temps,
Lo temps de l’amoreta, au miei déu beth printemps.
Que’m hès sauneja de casa, on éi la Janeton,
Bruneta è l’uelh de brasa, qui m’a dad un poton,
Un poton de promessa, un long poton tant doç,
Que’m hica au cor joenessa, soi un pastor uròs.
En tornan au vilatje, passada la sason,
Haram lo maridatge, qu’auram nosta maison,
E tots dus ma Janeta, qu’aneram escotar,
La léujèra laudeta, los sons amors cantar.