Los de Nadau
Au ser, espia las aulhetes
Qu’an lo gava au hons deus uelhs
A s’i embrumar las amoretas,
A s’i negar tots los sauneis.
Escota plan los anherons,
Quan ploran à tot doç
Lo cant d’amor deu monde.
N’i a tant e tant qui an terra,
Qui ne son pas paisans
Tu qu’es paisan chens la terra
N’as pas que las duas mans,
Enta breçar los anherons,
Quan ploran à tot dos
La gran pena dèu monde.
Que’ns vederam ta la terra
Per Sent Miquèu, à Tarascon
Que van petar la cantéra,
Darrer las cledas, tu e jo,
Tot à costat deus anherons
Quan ploran a tot doç
Taus maquinhons deu monde.
Quan e m’en harta la fatiga
Quan lou temps ei au ployèr,
Au men costat qui camina
Que i a ombra d’aulher
Qui dança autorn deus anherons
Quan ploran a tot doç
Tots lous printemps deu monde.