(E. Duplan)
Que sabi 'na montanha
Un refutge perdut,
Qui's miralha n'aigueta
Deths laquets d'Orgelu
Aurits aths quate vents
Aths montanhards perduts
Ena nèu e'na bruma
Com un pòrt deth salut.
Arrepic :
Be hè bon s'adromir
N'un refutge eth ser,
Tot la-haut 'na montanha
Près d'un huec qui s'amorteish.
Que sabi 'na montanha
Un refutge perdut,
Ath mei de flors sauvatjas
De sapins tots peluts.
Ua istuèra d'amor
Qu'ei vajuda la-haut
Quan ua neit d'octòbre
Qu'ei dromit près de tu.
Ton còr qu'ei un refutge
Eths tués uelhs son tà jo
Dus laquets on's miralhan
Mon bonur e l'amor.
E quan sòi drin tròp sol,
Que vengui tà i cercar
Un sopit qui rassegura
Un arregard amorous.