Paroles e musique E.Brannay arrevirada Bernard Dubarry
Arrèpic :
S’as pas james jogat
Quin poderès compréner
D’aver eth còr sarrat
Quan va tornar seteme.
En estret vestider, dab ath torn eths banquets
L’audor d’untami oliat ;
Eth bronir deths crampons trepant sus eth beton
N’at èi pas desbrembat ;
Que’t hicas eth malhòt, qu’es tot nau, qu’es beròi,
No’s sap çò qu’as en cap :
Un espiar, que parteishes, ara que vas tornar nèisher,
Eth rugbí t’a gahat.
A l’òra de vertat qu’as a estar cap e cap,
No’s pòt pas chicanar ;
Arren qu’eth omiòt negre e era pauma hòla,
Arren mes a pensar ;
E que balhas, que gahas, que corres en vent
Tara linha delà ;
En ganhat o perdut, paradís o inhèrn,
Mès eth temps qu’at adoba.
Eth combat acabat, coma hrairs amassats
Devath er’aiga clara ;
Dab tots’ra mèma fé, ‘ra gòi o r’amarèr
Apatzar-se’ras plagas ;
E cantar’ra gaièra tà hestejar victoèra
O plorar çò de mancat ;
Tu n’as pas james cantat cançons de libertat,
Tanpòc cançons a béver.
Dab eth atge regrets, conservar en secret
Tots aqueths sovenirs ;
Un malhòt esquiçat, dus solièrs arrueinats
Era fotò deths amics ;
Be son beròi de noste, Jan-Paul Rei e Bacqué,
Qui at an sabut contar;
Lhèu que’t vòi hèr arrir, mès quan parli rugbí
Que’m tròbi’th còth sarrat.