B.Bourguinat
Que soi partit en deishant ací
Mon païs, mas amors,
Bèras montanhas,
Quin v’ei aimadas quan èri tot petit !
Mès adara que soi en vila
Tot solet e plan maleròs.
E dab los autes biarnés
Que parlam sovent d’aqueth temps,
Quan lo printemps
E hasè cantar los oelhèrs per los cujalars.
Que voi tornar tà la montanha
A on m’aten lo praube pastor.
Jo qu’èi cregut que podí
Estar plan uròs per aulhors,
Mès la richessa ne valerà
Pas jamei tot çò qui èi quitat.
Aqueth òmi de Galilea
Qu’at disè que i a dus mil ans.
Qu’èi saunejat que tots los biarnés
Qui an quitat lo país
Que s’avejavan autant com jo
E que parlavan de tornar.
Tu qui m’as entenut cantar uei,
Ne tornes pas clucar los uelhs.
N’escotes pas tots aqueths
Qui’t disen que te’n caau anar,
Que ua plaça que valerà
Tostemps mei que çò qui as ací.