(Gaston Palay)
Maria, b'ès berojeta
A la lutz deu sorelh,
Au desvelh de l'aubeta,
A l'escur de la neit.
Maria, b'ès berojeta,
Podem pas mes partir,
Qu'as sarrat tas manetas
Sus nosauts enmairits.
Maria, b'ès tu donc bèra,
James moments mes doç
N'an viscut sus la tèrra
Los autes aimadors.
Las òras colan viste
Quan sèm auprès de tu,
Mès, mon Diu, be sèm tristes
Quan as disparescut.
Maria, qu'ès la montanha
Qui as hèit morir d'amor,
Qu'ès tanben nosta plana
Dab l'Echez e l'Ador.
Maria qu'ès la Bigòrra,
Tèrra on sèm vajuts,
Que't canteram encòra,
Maria qu'ei prometut.