Despourrins
Au monde no i a nat pastor
Tan maluròs com jo
Jamei arrès n’at crederé
Jo non coneishi nat plaser
Despuish lo malure i entrat
Dehens lo men cledat.
Lo cèu que s’èra divertit
A dà’m estat florit
Au miei de ma prosperitat
Ua anhèra aví dens lo cledat
L’arrai deu sou que s’esconè
Quan era pareishè.
Non mancabi d’òr ni d’argent
B’eri donc jo content
L’anhereta, deu son costat,
Que m’aimava, Diu, deu men hat !
Tots mons plasers e mas gaujors
Cambiats son en dolors.
Quan jogavi deu flajolet
Hasè l’arricoquet
Au miei deu tropèth, l’èr gaujòs
Que combidava las amors
E cent còps qu’èra repetat
L’èr qui aví jogat.
Atau perguda que se m’èi
Mon Diu d’èi lo gran goei
Despuish l’anhèra se’m morí
Jamei jo n’èi podut dromir
Despuish ençà soi demorat
Com un dissenciat.