Creacion deth grope
N’ei pas pro d’enténer,
Que cau escotar.
N’ei pas pro de véger,
Cau saber gardar.
N’ei pas pro de díser,
Cau saber marejar.
Son uròs eth òmes
Qui viven d’aimar.
Que vlèi escríver ua cançon
Qui non parlesse que d’amor,
De beutat, de flor e gaujors,
Parpalhòus beròi amistòs.
Mès quan èi perucat eths mots,
Quan èi descluchat eths mots,
N’a demorat sus eth papèr
Sonque arrestramor, un pialèr.
I a pas arren mes n’eths vilatges
Tot eth ivèrn poder espiar
Darrèr’ras hiestras barradas
Nat ausèth tà gosar shiular.
A bèths cops dus mots quant a crotsar,
Gaire mes, un punhat de man ?
Que’m hèi maishant sang entà nosta,
I a tant e tant a shartigar.
Ath darrèr deras marçoladas
Eth cocut totun cantarà.
N’eths uelhs qu’m hè gòi de trobar
L’enveja d’amassa avançar.
Ath delà de tot se m’apèras
Serèi ací tà tu doman
Peth estrem son’ra vits-hauguèras
Que’ns i podem tots arrapar.