(R. Porcet, T. et C. Marin)
Arrepic :
Canta la hont, cola l'arriu,
I a tostemps aiga a la paishèra,
Dempuish longtemps vira la Tèrra,
Après l'ivèrn torna l'estiu.
Passan los mes, se'n va lo temps,
Mès i aurà tostemps joens sus Tèrra,
Drin de gòi après las Misèrias,
E cad'an torna lo primtemps.
Quan hè escur a Pau que hè clar a Melborna,
Se plau en quauque lòc, alhurs lo sorelh torna ;
Après huec e sequèra pòt càger un gran shagat,
Après guèrra e Misèria deu véngu'un temps de patz.
Drets non son pas los camins de la Tèrra,
Mès tot n'ei pas maishant sus la vielha galèra ;
Bròcs e flòcs que's segueishen sense lo noste avís,
Un còp venguen los plors, un aute còp los arrirs.
Quan lo gran casso cai suus còps de la picòla,
Per lo gland que s'aubrish lo vielh arbe reneish ;
L'espoèr non se pòt pèrder s'i a mainats a l'escòla,
Moriràs pas, Janton, ton petit hilh que creish.