La cançon de la hialaira

Au ton coenh qu’as un riban blanc,
Blanc com nèu au sorelh lhevant.
Bèra hialaira, bèra hialaira,
Qui hialas deu maitin tau ser,
Ditz-me perqué.
Vira, husèth, vira, vira,
Deu maitin tau ser vira, vira,
Que cau ua pelha end’abilhar
La mainada qui vam batiar.

Au ton coenh qu’as un riban blu,
Blu com la hlor deu lin madur,
Bèra hialaira, bèra hialaira,
Qui hialas deu maitin tau ser,
Ditz-me perqué.
Vira, husèth, vira, vira,
Deu maitin tau ser vira, vira,
Que’u cau quan se maridarà
Ua camisa nava a’s botar.

Au ton coenh qu’as un riban roge,
Roge com l’auba quan i a ploja,
Bèra hialaira, bèra hialaira,
Qui hialas deu maitin tau ser,
Ditz-me perqué.
Vira, husèth, vira, vira,
Deu maitin tau ser vira, vira,
Que’u calerà quan plorarà
Un mochoèr ende s’eishugar.

Au ton coenh qu’as un riban negre,
Negre enqüèr mei qu’un tròç de pega,
Bèra hialaira, bèra hialaira,
Qui hialas deu maitin tau ser,
Ditz-me perqué.
Vira, husèth, vira, vira,
Deu maitin tau ser vira, vira,
Qu’au calerà quan morirà
Un linçòu ende l’enterrar.

Fermer