(Nadau)
Lo casau de Josefina qu’ei un tant beròi païs
Se i a un paradís sus tèrra, qu’ei aquiu lo paradís.
Qu’ei la-baish a la crotzada, esconut com un secret,
Que sent a tèrra mulhada per la ploja de julhet.
I a montanhas e valeas e tanben tant de camins,
E l’èrba qu’i sembla seda a l’arròs esluradís.
Lo casau de Josefina, que soi jo qui l’èi laurat,
E de tant qui m’at pregava, en seguint que l’èi semiat .
Si per cas voletz un dia entrar hens aqueth casau,
Tiratz-ve drin de la halha, que soi jo qui n’èi la clau.
Lo casau de Josefina qu’ei un tant beròi païs,
Se i un paradís sus tèrra, qu’ei aquiu lo paradís.