Nadau
Arrèpic
Non s’i a pas jamei vist,
Jamei enlòc véner »s’abi sabut »
Non s’i a pas jamei vist,
Un còfre-fòrt seguir un atahut.
Perqué tirar tant la galèra,
Un dia o l’aute crebaràs,
Un còp au clòt, devath la tèrra,
De la moneda qué’n haràs ?
Tribalha, pèc, apièla, apièla,
Quan ajas aloncat los pès,
Se’n vueitaran quauque botelha
A ta santat los eretèrs.
Entau vermiàs, quina hartèra,
Quan t’arroganhen pèth e òs,
Que’us ofriràa bèra vaishèra
En te crompar un còfre d’aur.
Que sias pelat, qu’ajas moneda,
Que sias capulat o pacant,
Qu’arrecotiràs tà la cleda,
Quan ajas hèit lo torn deu camp.
Haut, lo Guilhèm, deisha la tasca,
La hèsta que va començar,
L’amor que t’aten sus la plaça,
Qui’ei adara que cau dançar.