(B.Boué, H.Larrouy)
Quan bién l’abòr en las nostas campanhas,
Un mau estranh gaha tot lo païs
Despuish la plana dinc a la montanha
Lou bòsc s’emplia com un gran honilh.
Lo caçador partit per la matiada,
Se’n va cap-baish, per lo còth de Rangon,
Shens poder véder l’ahoalh qui s’escapa
De palometas pleas de gaujor.
Repic :
Hilhs de la ploja, deu sorelh, de la tèrra
Vienguts en gran mistèri de la lua hilhòus ;
Au pè deus cassos, au miei de la heuguèra
Beròis e frèscs que vaden, los nostes camparòus.
Quan u valent torna de la cuelhuda,
Lou tistèth plen com un tonèth de vin,
Que fila dret, n’a pas besonh d’ajuda,
Sustot si passa tau com deu vesin !
Entà saber d’on vien aquera carga,
E drin tanben tà ahiscar lo gojat,
Lo vesin vien entà la taulejada,
Los uelhs tots flacs, com un gran ahamiat !
Après aver plan vueitat la padena,
Que’u hè : « totun, mès on los as troubats ? »
L’aute respon sens brica de vergonha :
« Praube de tu que m’at èi desbrombat !