(D. Casteyde)
Non barres pas, non barres pas la pòrta,
Que sòi un òmi shens país,
N’èi en còr que pena e vielhs chegrins.
Nad conh de huec entà cantar l’amor
Sus eras mars n’i a que sang e sudor.
Non barres pas, non barres pas la pòrta,
Que viei d’aqueths vilatges on l’istòria
N’ei pas condada enas escòlas,
Petits ostaus perduts ena montanha,
Parets de pèira, shens nada companha.
Non barres pas, non barres pas la pòrta,
La tèrra qu’ei prauba un dia que m’an dit,
Sus eths camins lavetz que sòi partit.
Shens un esper que marchi devath la lua,
Mèma la lenga pareish que n’ei pas ua.
Non barres pas, non barres pas la pòrta,
Que parli de vita, d’aunor, de dignitat
N’èi qu’ua enveja, víver eth cap lhevat,
Dilhèu en tons uelhs que cerqui ua espiada,
Un petit sorelh, un eslam qui escauha,
Non barres pas, non barres pas la pòrta.