Bastien Miqueu`
Pastoretas de lahòra
Ça-vietz escotar en Bigòrra
Era plenta d’aqueth aulhèr
De qui s’a pergut, encòra,
Un deths sués marrets deths mièlhers. (Bis)
« Berogeta, se’m vletz aimar
Lavetz que’vs cau amanejar.
Be sòi d’aceths aimadors
Valents tà sauvar eth bestiar,
Quan serèi en navèth pastor!”
« Que tiò ! ce’u tornè era bèra,
N’èm pas qu’ara primavera
E mon pair e’m vòu maridar.
Tot pojar tar’Estibèra,
Quense’, poderam marejar. »
En camin de Canta-lauseta,
Era, se n’esremè soleta
Por’mor de cuélher avajons.
Eth, que se ne l’amistosè
Tà virar-s’at sol deths motons.
« Bitara que sòi solet, escapar
Se’n cau dab aqueth mardan. »
« Diu vivòsta ! ce ho en camin,
Mès quin doncas eths doç galants
E vàgen atau tant marrits ? »
Adishatz doncas pastoretas,
Se passatz pera Horqueta
Siatz en garda deths aulhèr :
Quin se volha eth pastoret
Qui’vs vòu gahar era maridèra,
Arremombratz-vse d’aquera istuèra !