Varossa, mon país
On luseish eth sorelh,
Eth muguet que florish
Quan pareish eth printemps.
Eth tué cèu beròi blu
Qu’apòrta la doçor
Ath tué monde segur
D’aqueth país gascon.
Arrèpic :
Qu’aiman noste país,
Noste país gascon,
Eth ser, dab eths amics,
Entonam las cançons.
En patuès de qu’aiman
Que’t canteram tostemps,
Varossa de tostemps,
Beròi país charmant.
Vilatges empenats
E tèrra feconda,
Arriches costalats
E charmanta contrada,
D’un país meravilhòs
De doçor emprenhada
Tot cantar suas cançons.
Volem pas que moresque
Eth parlar varossès
Cantaires ; qu’en voletz ?
Ací que’n troberatz.
De pertot deth canton,
Venguem e mos troban
Entà cantar gascon
En país varossès.
Au mès d’abriu tostemps
Cantaires de Varossa
Que partiram longtemps
Au prat d’Ibòs cantar.
Engüan coma hèm tots ans
Tostemps tots amassats ;
Ath monde bigordan
Qu’aufriram l’amistat.