Paroles Abbé L.Borie
Arrepic :
Montanha que'ns apèra, vòs escotar pastor,
Enten eth vent qui passa en cantant sa cançon.
'Ra ièrba qu'ei gessida, eth vert que's minja eth blanc,
Montanha que'ns apèra, que i van encòr'augan.
Un gojat ath davant qu'apèra era perrita,
Eth labrit en lairant que troça'ra seguida ;
Despuish òras dejà aulhas baten carrèras
E deçà e delà cercan 'ras aiguèras.
Eth tropèth a meidia, s'arrestant tà moscar
S'ajaça ena via, eths aulhèrs van disnar ;
Eths trucons son carats, eths esquerets tot doç
Acompanhan lavetz eth sonei deths pastors.
Dus shiulets, desvelhada, dus sauts, dus secotits,
De pès tota l'aulhada, tot que s'ei esbarrit ;
Que passan arralhèras, que se'n van per sendèrs,
Que corren 'ras nevèras, ath son van eths tropèths.
Quan arriba'ra nueit qu'apareish ua'stela,
'Ra'stela deth aulhèr, tan clara e tan bèra
Qu'eth tropèth lhèva'th cap, qu'eth pastor dab Bergèra
Soneja a son estela tan clara e tan bèra.