Diu, d’aqueras montanhetas
Qui tant cargadas son de nèu.
La beutat que s’i passeja
A l’entorn deu jardin d’amor,
E la neit s’i fresqueja.
Jo’m rejoeishi berogina
Quan jo te pòdi véger,
Quan jo tòqui tas manetas,
Tas popetas, tons braçons,
Que’m vau mila vengenças.
Eth tué pèu en cadena
A jo que m’a clavat eth còr.
Jo que m’èi perdut l’alena
Shens mentir jo que’m vòi morir
Si no’m tiras de pena.
- Quin vòs que jo e’t güareishi
Jo non coneishi eth tué mau.
Lo sergent, l’apoticari,
Lo medecin que’t van guarir
Sense hèr-te sofrir gaire.
B’as gran torn, beutat cruèla,
De’m tractar dab tant de rigor.
Si sabès quin soi fidèle
M’aimarés en continuar,
M’aimarés, pastorèla !