Eras jumpadetas
Anem, cap ara montanha, pogem de cap au cèu
Doman, veiram era planha, lusir davath eth sorelh.
Ací nada pena, aci nat socí
D’aci jo qu’ac vei
Que torna hlorir
Eth temps deths poemas
Eth temps deths amics
Dimenges de hèstas
Cançons de cardins
La bruma que poja, mes james n’escon eths miés sovenirs
Paloma tant blua, que’n vas e que huges, plan luenh deths sapins.
Segut sus era peira, que guerdi, que gaiti, era libertat
A on ei que s’escapa, la vei tan luenh, me’n hen mau eths uelhs.
Descelha-ve vosatis, adara qu’ei l’òra, de tornà’s vestir
De harda navèra, tà hèr sus era tèrra…un tròç de camin.
Anem, cap ara montanha, pogem de cap au cèu
Doman, veiram era planha, lusir davath eth sorelh.