(Nadau)
Per Sent Laurenç a Morlana,
I avè lua sus los teits,
E la hèsta a las platanas,
Qu’arrivavi de la nueit.
Arrepic :
Morlana cantava,
Jo qu’eri amorós,
Quimèra, enqüèra,
Lo ser qu’èra tant doç.
Qu’i trobèi ua gojateta,
Asseduda au canton,
Qu’èra drin tròp tristoneta,
Que sortí l’accordeon.
Que joguèi ua musiqueta
Qui m’avèn cantat los vielhs,
Que vedói ua esteleta,
Qui se la cadó deus uelhs.
Non sèi pas tot de la vita,
Mès que sèi que lo Bon Diu,
Qu’a inventat la musica,
Tad aquera estela, aquiu.
Adiu, donc, adiu Morlana,
Qu’as la lua sus los teits,
E la hèsta a las platanas,
Que me’n torni tà la nueit.