Adius a ra plane de Bigorre

(X. Navarrot)


Adishatz donc, clochèrs de nosta plana,
Julhan, Aussun, Asereish e Ibòs
Camps de hroment e tojars de la lana
Gran cèu d'ausèths e vielhs cassos deth bòsc.

Ecò plentiu deth Omprèr solitari,
Sol confident de mas tendras langors
Bosquet adiu, que-t cares com me cari,
Adiu, adiu, bruneta mas amors !

Adiu sustot, boca qui'm desespèra,
Clòt au menton, nidet qui m'enflama
Sourcils arcats, negre e longa perpèra,
Que sèi jo mes, Diu que la vau nomar.

L'esclat deu nom ni l'òr de la parura
Non serven pas d'ajuda a tant d'atrèits
Dont la splendor, tresòr de la natura
De tons oelhons esguinça a mila trèits

I de qué'm serv qu'Ipocrata m'apère
Quan deu men mau l'estròç no'm pòt guarir
Non herà pas que lo còr non se'n quère
I loenh de tu que'm calerà morir.

Fermer