(D. Cabarry, J.-C. Arroserres)
Sus un naviu de nèu
Que me’n voi anar
Pujar dab eth au cèu
Au miei deus lugrans
Ne me’n volitz pas
Si jo voi partir
Ne me’n volitz pas
Mès que’m cau dromir. (a la fin : morir)
Au cap de la dolor
Que i a lanas de patz
Que i a gaubas d’amor
E de libertat
Pensarèi a vos
Desbrembarèi pas
Que serèi urós
Un còp desliurat.
Que deisharèi mon còs
A vòsta pietat
Un còs hart de dolor
De vita vueitat
Pujarèi shens eth
Tà apressar la lutz
Tà vàder ausèth
Auseron de lutz.
Demoratz près de jo
Tà’m barrar los uelhs
E caratz-ve sustot
Espiatz-me meilèu
Shens plorar, shens brut
Sonque dab doçor
Lo naviu qu’ei prèst
Adishatz a tots.
Au ser que vederatz
S’espiatz a capsús
Hens lo cèu s’alucar
Ua blanca lutz
Lusirà tà vos
Com un flòc de nèu
Lusirà tà tots
Lusirà tostemps.