(B. Dubarry)
Sus la terra plegat
P’eth sorelh cauhat
Den’th tué païs qui’s moreish
Tribalhas
Eths gojats plan luenh
Era fatiga qui pesa
Veses tota era vita
Plan triste
E donc, escota :
Dòman, òc, lhèu doman
Poderam hèr u gran combat
Que gagnaram
Tà poder viver melhor
Dòman, òc, lhèu doman
Tots amassats s’avem volontat
Poderam dider au monde
Que volem viver.
En’a vila perdut, a l’usina estofat
Pensas au tué païs tant luenhèr
Dab ta paga de misèra
Pòdes jogar ath flipèr
En pensar a las defuntas hartèras
Sias pas triste, escota :
Que parlam de libertat
E mèma d’egalitat
Mes minjam pas souque bonas paraulas
Un Occitan atau comma un aute
Un paisan autant coma eths autes
Qu’an un còr e un cervèth
De plus d’eras mans ;
E donc tots, cantatz dab jo :