Majoraus, leitarèrs e bassivérs
Prenetz vostis salièrs
E d’un acòrd melodiós
Aperatz vòstis motons.
Quitatz vòstis ostaus
Que son ué eras enchèras
De totis eths cortaus.
Prenetz vòstis esclòps
Eras berretas ena man,
Era malurosa enchèra
Qu’a lòc en Paloman.
Era prumèra enchèra
Qu’ei eth Cortau d’Espuguèra
Montanha tant fertila
Tà temps arrigorós
Puishque i ei eth asila
Tà abrigar eths motons.
Arenh arredotable,
Peth sué malh escarpat,
Despuish tant de sègles
Qu’ei estat senhalat,
Puishqu’ei eth cementeri
Deth tropèth isolat.
Transijatz-ne’ra enchèra
E leichatz-la devath.
Que’n vam terminar
Peth cortau de Vassià
Puishqu’en sabetz eras limitas
Tà prohibar eth Goudèr.
Que va deth Campanau d’Oncida
Dinc ara Tor deth Mont-Aspec.
Que i demora tres cortaus a logar,
Qui les ven demandar ?
Que son eths Ardons,
Hordoish e Londeron. !
Entratz, Tricadonet ,
Clement e Cavirò,
E barratz era porta
Que non entre Hiscarò !