(Filadèlfa de Gèrda, Geneviève Forgues)
Era neit nos avè susprés
Tots solets en un banc de mossa ;
Qu’avèm marejat a voètz doça
E tots dus nos èram comprés.
Puish, ath cap d’ua corta pòsa,
Com hèn eths chòis mainadons,
D’un movement aimable e doç
Que m’avès aufrit ta man ròsa.
Arrepic :
E, tà que n’at vejossa arrís,
Tot viste’ra lua arredonda
Per devath un nuatge tot gris
Avè’sconut sa tèsta blonda.
En mercí de ton movement,
Jo t’avèi dit en tot soríser
Çò que no’t saberí pas díser,
Tot segur, n’aqueste moment.
Ton uelh negrós coma’ra soja
S’èra lavetz de plors chopit,
Qu’avès estofat un sospit
E qu’èras devenguda roja.
D’ara en adès, quan trista sòi,
Que torni repassar mon songe ;
Que sabi que n’ei qu’un mensonge,
Mès que me’n sovengui dab gòi.
E quan hè negre per dehòra,
Que sia eth ivèrn o’th estiu,
Jo que vòi pregar lo Bon Diu
Tà que nos benadisca encòra.
Darrèr arrepic :
E, tà que no’m turmente arrís,
Tostemps era lua arredonda
Per davath quauque nuatge gris
Escon beròi sa tèsta blonda.
Quan eth dia e’s lhèva sus era plana
Qu’eth arròs lava eths tués esclòps
Que te’n vas peth gran bòsc
En cantà’ras cançons d’autes còps
E ta votz mervelhosa,
Pura com eth cristau,
En eth bosquet desvelha
Eth mèrle, eth matiau.
Tra la la la la la la la la la,
Tra la la la la la la la la la,
E ta votz mervelhosa,
Pura com eth cristau,
En eth bosquet desvelha
Eth mèrle, eth matiau.
Eth sorelh que nega’ra campanha,
Eth arròs dispareish per eths prats,
Que te’n vas de cap tara montanha
Qu’ei tà tu un reiaume de patz ;
E ath som tu que cantas
Cançons deth noste país
Dera votz langorosa
Qui platz tant aths amics.
Tra la la la la la la la la la,
Tra la la la la la la la la la,
E ath som tu que cantas
Cançons deth noste país
Dera votz langorosa
Qui platz tant aths amics.
E eth ser quan te’n tornas tà casa,
Tot urós d’aqueth dia passat
Ath bèth som d’aqueras montanhas
E un còp eth tribalh acabat,
E ta votz mervelhosa,
Pura com eth cristau,
Que cantarà encòra
Eras vaths deth Lavedan.
Tra la la la la la la la la la,
Tra la la la la la la la la la,
E ta votz mervelhosa,
Pura com eth cristau,
Que cantarà encòra
Eras vaths deth Lavedan.