Arrepic :
Cadira, ò mon Cadira
Splendor de puretath a mervelhós decòr
Qu'aimi a contemplar ath dessús de ta cima
Ta bèra crotz de boès béver le solèu d'òr
Cadira, t'emparas de mon còr.
Qu'aimi grabir tanben tas pentas renomadas
Ton polit còl d'Ajòs e sons aspècts cambiants
Plaèd'on sò vengut, en mas joenas annadas
Escotar la cançon de tons arrius d'argent
Cadira, t'emparas de mon còr.
Ren de mes seduisent que ton humbla cabana
Eth ser quan ven l'autona dab sas milas colors
Tandís qu'arretentish en totas tas montanhas
Eth bramament d'un cerv, devengut amorós
Cadira, t'emparas de mon còr.
Promenur estrantgèr, amic de la montanha
Quan ton regard s'enflama, rabith d'admiracion
Devant eth mont Cadira que la patz acompanha
Dab tots eths Comenjoèrs cantaràs la cançon
Cadira, t'emparas de mon còr.