Lo primtemps qu’ei arribat

Lo primtemps qu’ei arribat,
Lo temps de la vriuleta.
Las mairs e las hilhòtas,
Qui’s vòlen maridar,
Que se’n van sus la prada
Tà se n’anar amusar.

I a un navèth pastor,
Vengut non i a pas guaire,
Diu quin bèth aire !
Que’n charma las qui vòu.
Se jo sabí de’u plàser,
Jo’u balharí mon còr.

« Jo’t balharí mon còr
Si n’èras fidelòta.
Tòca manòta
E hè’n me lo serment,
Las toas amistosòtas
Non feniràn jamei. »

Non i a pas nat camin
Qui non n’aja travèrsa.
Diu quin comèrce,
La vita de ns’aimar,
Per un moment de feblessa,
Si’ns calè separar !

Fermer