Mossur, guaritz ma malaudia,
Vos qui etz un tan gran madecin ;
Qu’èi lo malandrèr tot lo dia
E la nueit non poish pas dromir.
A noste que’m cridan
Que se me n’arriden
De çò qui causa ma dolor…
Qu’èi mau d’amor !
Qu’èi mau d’amor !
A holejar dessús la prada
Jo non tròbi mei nat plaser,
E bèth sovent, com ua mainada,
Que plori shens saber perqué.
Çò qui’m desepèra,
Dessús la maishèra,
Que se’m pèrd tot lo vermilhon,
Qu’èi mau d’amor !
Be cau que’vs hasqui confidença,
D’on pòt proviéner mon estat ;
Un aulhèr de ma coneishença
Deu medish mau qu’ei entecat.
A fòrça de’u plànher,
Si lo mau se ganha,
Qu’aurèi pres dab eth pastor
Lo mau d’amor !
Escota plan mon ordonença :
Qui hè lo mau que’u deu guarir.
E l’aulhèr d’on vien ta sofrença
Que deu estar ton medecin.
Qu’un doç maridatge,
Amassa v’engatge,
Non i a remèri tant bon
Tau mau d’amor !