L'encantada

(Nadau)

Patapim, patapam,
Non s'i d'on ei sortida,
Non m'a pas briga espiat
E m'èi pergut suu pic
E la hami e la set.
Patapim, patapam,
Non sèi çò qui m'arriba,
E shens nada pieitat
Que'n va lo son camin,
Que camina tot dret.
Non sèi pas lo son nom,
Tà jo qu'ei l'Encantada,
Tà la véder passar
Jo que'm hiqui ací
Tot maitin a l'argueit,
Non sèi pas lo son nom,
TÃ jo qu'ei l'Encantada,
Non hèi pas qu'i pensar
E la nueit e lo dia
E lo dia e la nueit.

Jo tostemps qu'aví­ sabut
E díser non e dí­ser adiu,
Jo jamei n''aví volut,
Jamei pregar òmi ni diu.
Ara qu'èi plegat lo jolh
Dehans la glèisa cap baishat,
Tà mendicar çò qui voi,
Aledar au son costat.
Pa la la la....

De la tèrra o deu cèu,
Tau com la periglada,
E tot qu'a capvirat
Arren non serà mei
Non jamei com avans.
Ni lo hred de la nèu,
Ni lo verd de la prada
Ni lo cant d'un mainat
Ni l'anar deu sorelh
Qui hè córrer los ans.
Non sèi pas lo son nom,
Tà jo qu'ei l'Encantada,
E si n'ei pas tà uei
Tà doman qu'ei segur
Que l'anerèi parlar.
Non sèi pas lo son nom,
Tà jo qu'ei l'Encantada,
Doman que'u diserèi
Dinc ací qu'ei viscut
Sonque tà v'encontrar.

Fermer