De la montanha, deth som devath lo cèu
Que sòi tranquilla, escoti lo silenci
Pensi a tu, demorada luenh acerà
E non pòdi véder tons beròis uelhs.
Que sòi perdut, la-haut sens companhia
Aquiu sòi triste, lo cap un drin malestruc
Qu'aurèi volut, gahar tot lo bonur
Per poder lo partatjar dab tu.
Espia au luenh, la guèrra que huma
Espia, acerà, lo brut de la horrèra
Qu'es lo poson, còp a còp que ganha
Nòstes caps, quan lo sorelh devara.
De la haut, que sòi un pòc shens amic
Pòdi véder, devath mos pès los òmis
Que non saben lo camin de la patz
Tant esbarits, que uns porets en prats.
Mès un dia, pendent ua beròja neit
Mantuns anges, venuts dab un gran vent
Los uelhs tristes, un arridolet dalhat,
Hens un silenci, vòlan de cap tà la lua.
Espia au luenh, los hòus que se lèvan
Espia au luenh, los plors, las lagremas
Vist d'aquí, lo monde es agradiu
Non hè hrèita d'aucir per un diu.