(A. Bouéry, J.-L. Lavit ; musique André Bouéry)
Quant de cheminèias qu’ahuman !
T’arcuélher ath caut eths envitats !
Totas’ras maisons que perhuman
D’aulors sabrosas eth vesiat.
Arrepic :
A !… A ! A !
A ! ’ra bona hèsta que s’aprèsta !
Que canteram, qu’arrideram,
Que dançaram, que sautaram,
Eths cent còps enfin que haràm.
Qui pòt saber çò qui haràm ?
Gojatonhas, beroionhas
Be vos i veiram, be vos i veiram !
E per petit s’ètz aimablonhas,
Amassa mo’n arrideram ;
Mo’n arideram amassa,
Mo’n arrideram ! Ham !
Qu’ei doça e bona’ra minjança,
Cadun qu’aunora e mes no’n pòt !
Aths joens que’us tarda’ra dança :
’Ra sonò hè tremblar ’th plaçòt.
Quin bèth dia per nostas familhas
Quan eth ser tath aperitiu
E cantan nostes hilhs e hilhas
En òc noste país que viu !