(Alexis Arette-Lendresse-2016)
Un còp de mei que canteram amassa,
Entà l'aunor deu puple Bigordan !
Un còp de mei, maugrat lo temps qui passa,
Que vam cantar tot çò qui'ns agrada !
Los cantagòis de tostemps dinc adara,
Qu'an transmetut la gaujor de cantar !
Un còp de mei sus la tèrra qui bara
Que diseram lo noste dret d'estar !
De tu patria de Bigòrra
Jamei arren no'nse'n darriguerà !
Viengut de Sagòrra o Magòrra,
Arrés no'nse herà perrar !
S'avem a tirar la guinhòrra,
Qu'avem tanben tostemps de que hidà's :
Senta Maria de Bigòrra,
De Massavièla enlà, guarda los Bigordans.
Quaranta ans a d'aquera renavida,
On s'em juntats amassa entà's lhevar !
Quaranta ans a, e dab l'amna esberida,
Qu'avem jurat de non pas desbrombar !
De Ierda enlà, Filadelfa qu'apèra,
Com hè d'Arrens Miquèu de Camelat !
Tà'nse muishar ua via navèra,
On los valents e cridan : Libertat !
Haut en devant , Mangòis de la Mahèra ,
Sie la Patz o sie lo patac,
Que cau shirgar per l'aunor de la tèrra,
Com at hasó Denís de Camebrac !
Que vam cantar entà la tèrra aimada,
Com tà l'aimada e canta l'Amistòi,
Qu'avem lo còr, hens la nosta juntada
Entau deu ben, lo juste e lo beròi..