(Bastien Miquèu)
Ò montanha de Hiars
Qui jo t'èi a quitar !
M'an dit d'anar 'studiar ena vila,
Jo m'anirèi.
Mès quan sie en d'aquera companhia,
Be't serèi fidèu !
Adiu a tu, Marion,
Mon aimabla amor.
Pensa a çò que t'èi dit 'na cabana
Deths Aguilons,
Quan i èra era lua tan clara,
Era net tan doça.
E vosautis amics,
Non leishetz eth pais !
Sapiatz que n'i a d'autes sus tèrra
Deths mes charmants,
Mès nat non vau eth qui aimatz hèra :
Que d'ei mon diamant !
Un d'aquestes maitins
Quan n'agi pro d'aci,
Jo tornarèi 'stivar mas aulhetas
Dab eths anhèths
E que serèi per tu, berogeta,
Ton rossinholet.